Wat?!

Drie dagen relaxen en de beroemde tempels bezoeken.

Ja, dan kom je na 128 km aan in het bruisende Siem Reap met zijn vele toeristen, hotels en "pubstreet". We hebben een heerlijke en voor onze begrippen erg luxe accommodatie geboekt met een kamer met terras, ligbedden en aan het zwembad. Decadenter kan het eigenlijk niet, maar de prijzen zijn nou eenmaal niet te vergelijken met Europa en daar plukken wij de vruchten van. Heerlijk gegeten in het restaurant bij ons hotel en daarvoor een voetmassage(was zelfs bij de prijs in en erg relaxed na het fietsen). De volgende dag richting een reisbureau voor het benodigde visum voor Vietnam, want dan zijn we er maar klaar voor. Daar aangekomen bleek het allemaal net nog te kunnen met een spoedverzoek, het was immers vrijdag en in het weekend werken de overheden hier ook niet. We moesten om 6 uur in de avond terugkomen en dan wisten ze het of het gelukt was. Spannend, maar ach we waren er niet van onder de indruk, vakantiemodus nietwaar! Daarna richting pubstreet(een straat met inderdaad alleen maar pubs, restaurants en kroegen), het uitgaanscentrum van Siem Reap. Ook nog enkele hele leuke boetiekjes bezocht en alles ademt echt wel een beetje Zuid-Franse sfeer uit. In de middag lekker bij ons privé terras en in de avond weer richting reisbureau met de positieve mededeling dat het met de visa's was gelukt. In de avond opnieuw het uitgangscentrum in en dat moet je meegemaakt hebben, maar niks voor ons, zo druk! Muziek, gevecht om klanten en aandacht en veeeel toeristen. In een zijstraat een leuk terras opgezocht en dat was de juiste beslissing want een geëmigreerde Walesman zong op bijzondere en soms ontroerende wijze Frank Sinatra, Neil Diamond en dat soort muziek. Een hele leuke en bijzondere avond. Tevens hebben we deze dag besloten, na veel wikken en wegen, om toch de tempels te bezoeken en wel op de fiets. We zijn bang dat het een soort Efteling attractie is met hordes Chinese en Japanse bustoeristen. Maar we zijn tenslotte zo dicht in de buurt dat we toch besluiten te gaan.

Zaterdag 19 januari: Angkor Wat; Lekker vroeg ontbeten en helemaal klaar gingen we richting de ingang van het gigantische, meest beroemde tempelcomplex van de wereld. Het staat op de werelderfgoed lijst en er komen miljoenen bezoekers per jaar(zaten wij niet op te wachten, maar ja........). Aangekomen bij de controlepost werden we vriendelijk doch dringend verzocht eerst ergens anders tickets te halen, afstand ongeveer 7 km terug! Daar werden we beiden niet vrolijk van en het was al een "twijfelgevalletje" dit bezoek. Grietje werd er zelfs chagrijnig van ;-) Helemaal buiten de stad staat een heel groot gebouw waar we de tickets konden kopen (dagticket p.p. $37) en na bijna 17 km eindelijk het park in gefietst. Gelukkig erg de moeite waard en we hebben daarbij de meest bijzondere tempels bezocht, want de totale oppervlakte van dit complex is ongeveer 400 km2 en dat fietsen we niet op een dag nietwaar. Daar tussendoor nog figuurlijke en letterlijke aapjes kijken waarbij een paar erg jonge aapjes of op de rug dan wel op de buik werden meegezeuld door moederaap en de gebruikelijke Japanners die alles door de lens van hun camera bekijken. Na een paar uurtjes vonden we het welletjes, wij zijn nou eenmaal geen echte cultuurfreaks en na twee tempels hadden wij het wel gezien, maar het was beslist de moeite waard! Nu nog even heerlijk relaxen bij onze kamer, want morgen staat er weer een tocht van 100 km op het programma naar Koh Ker, met waarschijnlijk de gehele rit wind tegen. Het was even heerlijk relaxen en morgen weer terug naar de rust en de "normale" wereld en daar hebben we beiden ook gewoon weer veel zin in. Vandaag rondrit Angkor Wat, afstand; 41 km Gemiddelde snelheid; doet er niet toe Temperatuur; 31 graad Aantal bezochte tempels; 4 Aantal apen; stuk of 15 Aantal toeristen; duizenden