Nood breekt wet

De afgelopen dagen zij wederom anders gelopen dan verwacht 😜

Vrijdag 8 februari. Vanmorgen weer niet gelukt om hete koffie te krijgen (3 x is scheepsrecht zeggen ze, maar we blijven het proberen). Onze tocht begin vandaag met een enerverende rit naar het pontje. Het verkeer stond muurvast en wij moesten met fiets en al oversteken. Het is uiteindelijk gelukt natuurlijk maar dat heeft ongeveer een half uur geduurd om 1 km te overbruggen. Voor ongeveer € 0,15 zijn we met pontje overgestoken en vervolgens over een smal dijkje langs de rivier met paalwoningen, boerderijtjes, vissers, etc. etc. Echt een super mooie route zonder veel brommers. Die kwamen we later natuurlijk wel weer tegen. We zijn er inmiddels achter wat ze op de derde dag na TET doen: er wordt getrouwd. We zijn minstens 10 trouwfeesten voorbij gekomen en er was zelfs een tent waar we doorheen moesten fietsen om op het doorgaande paadje te blijven. Alle scooters die we tegenkwamen waren waarschijnlijk op pad naar een bruiloftsfeest en de mensen die thuis bleven die..... je raad het vast al: karaoke! Zo nu en dan even een stop voor een hapje of drankje. Bij een winkeltje konden we zitten op plastic kinderstoeltjes (ze zijn niet gewend aan onze afmetingen) en opa trok er een stoel bij en bood Klaas een sigaret aan. Vrolijk pratend stelde hij allerlei vragen. Hij ging steeds luider praten want dacht waarschijnlijk dat zijn vraag dan wel door zou dringen. Na veel gelach, een handdruk en met een vrolijke zwaai vervolgden wij onze weg. Onderweg zagen we regelmatig graftombes op het erf bij een huis staan. Het schijnt hier gebruikelijk te zijn dat men op het eigen erf begraven wordt. Dit betekent dus ook dat families altijd in hetzelfde huis blijven wonen anders zouden de verhuizers wel vreemd opkijken. Bij het derde pontje aangekomen sprong een vriendelijke jongeman direct van zijn scooter en wilde ons graag helpen met het kopen van een kaartje, hij bood zelfs aan voor ons te betalen! Hij vond het zo leuk om even Engels te kunnen spreken en wij vinden het leuk om zo even contact te krijgen. Tijdens de overtocht staat het pontje hartstikke vol brommers en scooters en we trekken veel bekijks en een man gaat zelfs naast Klaas staan om te zien hoe groot hij is. Uiteindelijk komen we aan in Long Xuyen, een drukke stad, maar ons hotel staat een beetje achteraf en heeft een prachtig uitzicht over de rivier en heeft een restaurant, zwembadje en een massage service. Verrukkelijk!

We genieten na van een prachtige fietsroute en zijn onder de indruk van het landschap langs de rivier.

Afstand : 72 km Gemiddelde snelheid; 17,2 Temperatuur: 34

Zaterdag 9 februari. Gister hebben we gebruik gemaakt van zowel het zwembad, de (bijzondere) massage en het restaurant. De laatste is ons niet zo goed bekomen want vannacht bleek dat Klaas voedselvergiftiging heeft opgelopen. Ik (G dus) ben zelf nog altijd blij met mijn spontane keuze om tijdens deze reis vegetariër te worden..... Je kunt je waarschijnlijk een voorstelling maken van de nacht en ochtend, maar in de loop van de morgen leek het iets beter te worden en aangezien het hotel verder goed is maar niet echt uitnodigt om langer te blijven, stappen we toch op de fiets. We komen echter niet heel ver, want na ongeveer 5 kilometer moest er gestopt worden. Gelukkig (toeval?) was dat juist bij een plaatsje met drinken en hangmatten. Klaas in een hangmatje gewurmd en koud water voorgezet. We moesten nog 67 km.... dat ging niet lukken. We hebben beiden een keer onderweg wel eens wat last gehad van het eten, maar dit was wel extreem. Waarschijnlijk niet eens opgelopen bij een eetstalletje aan de kant van de weg, maar in het restaurant van het hotel! Helaas, maar het kan gebeuren! Gelukkig dat het tentje met hangmatten ook WiFi had, want zo konden we via de vertaalapp met de eigenaren communiceren. Ik vroeg of ze vervoer konden regelen naar het geboekte hotel in Vinh Long. Ze vertelden ons te wachten en ja hoor, ongeveer drie kwartier later kwam daar een auto met laadbak voorgereden! Onze fietsen werden in de laadbak geladen en goed vastgebonden en vervolgens reed de chauffeur ons (met z'n drietjes voorin) naar het hotel. Onderweg geen woord kunnen wisselen want hij sprak geen Engels maar er werd wel gewezen op bezienswaardigheden zoals een mooie nieuwe brug en de vele kwekerijen. Na het vele getoeter onderweg wat wij op de fiets meekrijgen, was het wel eens grappig om de rit in een claxonnerende auto mee te maken. Echt om de paar seconden drukte hij op de claxon ook al was er niemand in de buurt of reden brommers netjes aan de kant van de weg. Misschien vond de chauffeur de stilte wel vervelend... Gelukkig hebben we voor vannacht een leuk hotel geboekt waar Klaas uit kan rusten en bijkomen. Ik ben inmiddels al weer ver gevorderd in een nieuw boek en kom de tijd dus ook wel door. Natuurlijk hadden we liever de hele tocht op de fiets volbracht, maar hier is niets aan te doen. Ik typ dit stukje vanaf de 9e verdieping met uitzicht op de rivier (zie foto). Het blijft een reis vol verrassingen!!!

Afstand 5 km Gemiddelde snelheid 10 km p/u

P.S. Er was in ieder geval warme koffie bij het ontbijt ;-)

Zondag 10 februari. Vandaag een verplichte bijkom/rustdag. We hebben nog twee fietsetappes voor de boeg van 55 en 70 km, en de planning is om dinsdag 12 februari in Ho Chi Minh aan te komen. We hebben dus nog even een dagje speling en hebben net het hotel voor nog een nacht bijgeboekt. Gelukkig gaat het met Klaas al een stuk beter en nu moet de voedselvergiftiging uit zijn systeem. Eten blijft gelukkig weer binnen en de maag en darmen zijn een stuk rustiger. Hij heeft zin aan tomaten-groentesoep, boerenkool, aardappelen met gehaktbal en snert en is nu al plannen aan het maken wat hij na thuiskomst weer wil eten. Dus die maag zit wel goed, maar het vertrouwen in het eten hier is iets minder geworden... De rijst of noedels met groente komt zo nu en dan mijn neus ook uit, dus bij de gedachte aan bruine boterham met kaas en stamppot boerenkool loopt het water mij ook in de mond (ondanks deze hoge temperaturen)

Het is nu ongeveer 10.00 uur en in Nederland ligt iedereen (waarschijnlijk) in bed en wij liggen op een ligbedje bij het zwembad met een fantastisch uitzicht. Geen verkeerde plek om een dag langer te blijven. Straks gaan we even het stadje verkennen en voor de rest is het weer nieuwe energie opdoen voor de laatste twee etappes.

We houden jullie op de hoogte!