Hard, harder, hardst

We slapen in hele verschillende kamers. De ene keer hebben we een vrijstaand huisje, de andere keer een reguliere hotelkamer en alles wat daar tussenin zit. Dat varieert ook van groot tot klein en met of zonder zitje buiten. Wat ze hier meestal niet hebben zijn lekkere stoelen om buiten op te zitten. Hun idee van een zitje zijn een paar krukjes, terwijl wij graag een lekkere relaxstoel zouden willen om even lekker in te lezen. Wat de meeste kamers wel hebben zijn gekko's. Soms trek je een gordijn dicht en valt zo'n beestje op je, of op het bed. Wij kennen mensen die alleen al bij de gedachte panisch zouden worden (hè EH?!) en dan niet meer in de kamer willen slapen. Echter moet je wel bestand zijn tegen wat beestjes op de kamer (gelukkig nog geen grote spinnen gezien). Ook treffen we soms figuurlijk een kast van een doucheruimte met apart toilet en soms is het letterlijk echt een soort kast met douche en toilet bij elkaar zodat alles nat wordt. We moeten soms even nadenken waar het toilet ook al weer is als we 's nachts wakker worden, maar tot nu toe hebben we die altijd op tijd gevonden. Wat nog een overeenkomst is tussen de overnachtingen is dat de bedden hier hard zijn, en dan varieert het van hard tot superhard. Maar ook dat went 😉

14 december van Nahkon Thai naar Dan Sai

Vandaag een etappe van ongeveer 45 km (werd net geen 50 door de omweg via museum) waar we toch wel een beetje tegenop zagen. Warm weer voorspelt en met meer dan 700 hoogtemeters en Klaas die toch vrij snel last krijgt van de warmte, even oppassen! En om de hitte te ontwijken zit er maar 1 ding op; vroeg vertrekken!  Na goed overleg het wekkertje op 6 uur en via de inmiddels wel bekende 7Eleven ontbijt gehaald. Hier kreeg Klaas de eerste mentale opsteker van de dag want er stond een weegschaal waar je voor 1 cent (omgerekend nog geen € 0,03) op kon. En jawel: -6 kilo! Vederlicht en met een prima temperatuur van omstreeks 22 graden vertrokken we richting de bergen. Voor ons is dit een aangename temperatuur,  maar 's ochtends vroeg zie je Thai met winterjassen aan en mutsen op! De route over de zeer rustige provinciale weg was in een woord prachtig en deed ons heel sterk aan de Peloponnesos vorig jaar denken. Het eerste stuk nog weinig klimwerk en lekker in de schaduw fietsen ging ons prima af. Het middenstuk moest het gebeuren en door het vroeg vertrekken, heerlijke temperatuur en een windje ging het prima. Na de eerste beklimming zagen we op de top een heel leuk koffietentje met prachtig uitzicht en heerlijke koffie waarbij hier ook vaak een kop thee wordt geserveerd. Op naar de grote finale en waarrempel met een gemiddelde van 9% stijging ging het ons prima en zonder noemenswaardige problemen af. Met twee vingers in de neus kwamen we boven en hierop volgde een heerlijke afdaling waarbij het zweet weer kon opdrogen en we inmiddels de 30 graden weer waren gepasseerd. We waren om 11.15 al in het dorp Dan Sai aangekomen en konden vanaf 14.00 inchecken. Eerst maar even een hapje eten en er was nog tijd voor een cultureel uitstapje; het plaatselijke museum. Hier waren allerlei maskers en monsters van papier te zien, maar het hoe, wat en waarom ontging ons even want ze zijn niet echt berekend op buitenlandse gasten, maar het zorgt wel voor leuke foto's. Daarna nog via een zandpad met natuurlijk de laatste hoogtemeters naar onze bestemming en we hadden als beloning toch wel een enigszins luxe resort uitgezocht met zwembad. Daar aangekomen bleken we (zoals inmiddels al een paar keer gebeurd is) de enige gasten te zijn. Een prachtige accomodatie in een prachtig park, heerlijk zwembad, ligstoelen en parasols. Snel omgekleed en richting zwembad voor een verfrissende duik en daarna lekker luieren en lezen. En dat helemaal voor ons beiden! Om 5 uur hadden we een Thaise massage besteld en toen ze in onze kamer kwamen stelden de vrouwen voor dat we op de houten vloer gingen liggen voor de massage. En we zijn inmiddels wel wat gewend, maar dit vonden we toch een beetje te veel van het goede en na goed overleg, met tussenkomst van google-translate, zijn we overeen gekomen dat we op het (harde) bed konden liggen. Er zijn heel wat spiertjes de revue gepasseerd waar we geen weet van hadden dat we die überhaupt in ons lichaam hebben zitten. De beentjes kunnen er in ieder geval weer tegen. We konden in de middag diner bestellen en om 7 uur alleen in het restaurant aan tafel met heerlijke Thaise gerechten en heel bijzonder, Engelse hymnen (kerst?). Het klopte gewoon allemaal en wat een gelukzalig moment. En zo zie je maar weer; waar je vooraf enorm tegenop kunt kijken kan enorm meevallen en uiteindelijk een van de mooiste routes/dagen zijn. We  hebben nog overwogen om langer te blijven, maar dan vind je nooit weer het moment zoals vandaag en, gelukkig voor het resort, komen er morgen meer gasten. Voor ons was zo'n privéresort een fantastische ervaring en een mooie afsluiting van weer een bijzonder mooie dag. 

Afstand 49 km (1.087) hoogtemeters 735 (7.092)

15 december van Dan Sai naar Tha Li

Vanmorgen wakker geworden met mist. We hebben nog even getwijfeld of we nog een nacht wilden blijven (had achteraf nog gekund ook), maar het gevoel bij beiden zij dat we weer moesten gaan. Blijkt toch verslavend te zijn, dat fietsen! Na wel een heel uitgebreid ontbijt (American  breakfast, extra ei, bruin brood met kaas, echte koffie, yoghurt en fruit) en een heel hartelijk afscheid van de medewerkers van het resort stapten we om 9 uur weer op de fiets. Een route die ons zou voeren naar de Mekong rivier, tevens de grens tussen Laos en Thailand. Prachtige bergen, glooiende wegen en met kleine soms hele nette, maar soms ook hele verwaarloosde dorpjes was de tocht weer bijzonder en heel afwisselend. Op een kleine 20 km voor het eindpunt stopten we even op de eerste schaduwplek die we konden vinden en toen bleek dat we bij een medische post stonden. Al snel stopte er een motorrijder die in het Engels vroeg of we medische problemen hadden en of we hulp nodig hadden. Bleek een mevrouw uit München te zijn die al een hele reis achter de rug had in Azië en nu nog enkele weken op een soort motor/scooter alleen rond tourde. Ze vertelde over haar reizen in Azië wat ze al jaren doet en gaf ons ook weer hele leuke en nuttige tips voor Laos en Grietje heeft al geopperd dat wij ook beiden ons motorrijbewijs halen 😉 Na een klein half uur namen we afscheid van deze bijzondere reiziger en reden door naar onze eindbestemming, een heel leuk kleinschalig parkje met een heel netjes huisje en een prachtig uitzicht op de Mekong en bergen. Weer heel iets anders dan het resort van gisteren, maar ook weer bijzonder.Wij hadden zelf de gedachte dar de Mekong een hele grote, brede, rivier was, maar ons huisje kijkt uit op een kabbelend riviertje en aan de overkant is Laos. Je kunt daar kinderen horen lachen en kippen kakelen. We zouden zo het riviertje over kunnen steken, maar we doen het toch naar op de formele manier (met visum) over een aantal dagen. Ook hier zijn we de enige gasten van de totaal 9 huisjes. En het bed hier is het hardste wat we tot nu toe hebben getroffen, het is net een houten vloer met een deken erop.

In het dorpje zit geen echt restaurant. Hier wordt wel eten afgehaald bij straattentjes en bij een winkeltje zagen we een tafel en krukjes staan en vroegen met onze beste handgebaren of we daar konden zitten en eten. We waren weer echt een bezienswaardigheid want vele blikken gingen onze kant op en er werd gezorgd dat we echt een heerlijke gebakken rijst met groente hebben gekregen. Weer de enige gasten, maar dan in een hele andere setting als gisteravond en beiden op hun eigen manier echt super! De term "Rollercoaster" zou soms wel op ons van toepassing kunnen zijn,  gezien de locaties waar we verblijven.

Afstand 60 km (1.147) hoogtemeters 745 (7.837)

16 december van Thali naar Chiang Khan

Wonderwel toch goed geslapen en zo goed en zo kwaad als het kon ontbijt bij elkaar gesprokkeld. De yoghurt die we gisteravond hadden meegenomen was drie weken over datum, maar we dachten dat het nog wel kon. Niet dus... en na eraan geroken te hebben maar snel weggegooid.  Maar cornflakes met  drinkyoghurt is ook te doen. Samen met wat biscuitjes en oploskoffie moesten we het hier mee doen. De route voerde ons deze keer een stuk langs de Mekong en het laatste stuk via binnenland en vooral het eerste stuk was stevig klimmen, maar met een temperatuur van ongeveer 28 graden en veel schaduw was het heel aangenaam fietsen. De dorpjes waren soms ver te zoeken en als je een zag dan moest je even van de grotere weg af naar beneden. Bij het eerste dorpje wat drinken gekocht en toen dachten we dat een kip wel een heel vreemd geluid maakte, echter bleek dit een Thaise vrouw te zijn die constant door ratelde met een echt snerpende stem. We konden ons lachen nauwelijks inhouden en na wat frisdrank maar gauw weer op de fiets. Ook hier deze route soms sterk veranderende landschappen met de ene keer mooie bospartijen en dan weer oude huisjes die wij nog niet eens als berging zouden willen. Vlak voor Chiang Khan nog een toeristische trekpleister, de glazen brug. Omdat Klaas last heeft van hoogtevrees en we niet stonden te wachten op toeristen die tegen betaling van een mooi uitzicht genieten, zijn we lekker rustig doorgereden. Gedurende onze fietstocht hebben we heel wat beklimmingen en fantastische uitzichten gezien, die ons wel energie hebben gekost maar geen Baht. Mooi op tijd en redelijk fris aangekomen bij onze accomodatie even douchen (Klaas inmiddels zijn ouwe mannenslaapje) op naar het centrum van Chiang Khan wat bekend is onder Thaise toeristen als een heel gezellig stadje met een marktstraat aan de Mekong. We slapen op 1.5 km dus op de fiets en toen we aankwamen waren we enigszins verbaasd! Was de Mekong tijdens de fietstocht een snel stromend beekje, nu was het ineens een brede rivier van wel 100 meter breed met allemaal bootjes en activiteiten. Daarnaast een prachtig en heel gezellig plaatsje met allemaal weer winkels en kraampjes met, uiteraard veel etenswaren. Heerlijk rondgeslenterd en we besloten ter plekke dat we hier wel een nacht langer wilden blijven. Daardoor hadden we weer de mogelijkheid om een biertje/cocktailtje te nuttigen en hebben we nog even een heerlijke voetmassage meegepakt. Heerlijk salades gegeten met zalm en garnalen en als toegift viskoekjes van de markt. Aan het einde van ons bezoek nog in een gezellig kroegje buiten gezeten met reggaemuziek en gesproken met de Thaise eigenaar die zelf uit het zuiden van het eiland Krabi komt, maar vanwege de liefde in het noorden is beland. Al met al even terug in het toerisme (niet of nauwelijks buitenlanders maar veel Thaise mensen) en dat beviel ook best wel even een keer. 

Afstand 64 km (1.211) hoogtemeters 573 (8.410)

Zondag 17 december 

Vandaag een lekker relaxte rustdag welke voor Grietje bijna niet beter kon beginnen; ze hebben hier pindakaas! 😀 Nu weten we het zeker; we blijven een nachtje langer. We hebben een leuke kamer met terras en zowaar een lekker bankje. De was is gedaan bij een van de wasserijtjes die we onderweg tegenkomen en waar je voor ongeveer € 1,00 kunt wassen. Lekker chillen en de route voor de komende dagen bepalen. Over 3 dagen zijn we bij de grens van Laos! We weten nog niet of we direct door fietsen of met de trein een stedentrip Luang Prabang kunnen regelen. We zijn in ieder geval benieuwd waar we terecht komen. Jullie lezen het weer in onze volgende verhaal. Leuk dat jullie meelezen, meereizen en meegenieten!