Tent, Tita, Wat-pad en pittig

Soms denk je dat het misschien saai gaat worden om (bijna) iedere dag te fietsen. Maar iedere dag gebeurt er wel weer iets, een bijzonder landschap, een bijzondere ontmoeting of iets wat je nooit meer zult vergeten. Soms is een lange stuk weg een beetje saai, maar zoals een goede vriend van ons zegt; "saai is goed!" (Al hoeft dat voor ons niet lang te duren ;-) Hierbij onze belevenissen over de afgelopen dagen:

Vrijdag 8 december,  van Bang Pong Sanuk naar Ban Klang

Vanmorgen was het gelukkig droog, maar wel bewolkt en 'maar' 20 graden. Er stond vandaag een korte route met weer de nodige hoogtemeters op het programma. De eerste klim kwam al vrij snel en we merken dat de bovenbenen op scherp staan en zo nu en dan een beetje beginnen te protesteren. Grietje geeft voor het eerst toe dat ze even helemaal klaar is met het klimmen, maar nadat de spiertjes lekker waren opgewarmd brak ook de zon door en werd de omgeving (en G) weer een stukje zonniger. Grietje zei; 'als we nu ook nog zo'n leuk koffietentje tegen komen dan is het helemaal perfect". En wat denk je? Even later zagen we ineens een super leuk koffietentje waar we heerlijke koffie met gebak gehad hebben onder begeleidende kerstmuziek (oh dennenboom, oh dennenboom). Het blijft bijzonder om hier nep kerstbomen bomen met spuitsneeuw te zien. 

Hier troffen we ook de eerste andere fietsers, en andersom gold dat ook. Een stel uit Frankrijk die ook op de bonnefooi door Noord Thailand trekt, maar dan met tentje. Zij hoeven de route niet af te laten hangen van overnachtingsmogelijkheden, dat biedt veel vrijheid maar wij zijn iedere dag toch blij met onze douche, airco en vast bed. 

We fietsten weer door een prachtig landschap met heerlijke afdalingen als beloning na een klim. Het was vandaag de keuze tussen ongeveer 50km of 100 km, dus die keuze was snel gemaakt want ons maximum licht toch rond de 70/80 km. Gelukkig hebben we een fantastisch overnachtingsadres gevonden met een privé bamboehutje aan de rivier. Aangezien het geen restaurant heeft hebben we vanmiddag eerst via Google maps een restaurantje gevonden waar we anders nooit terecht zouden zijn gekomen. We waren weer de enige gasten zowel in het restaurant als bij de vakantiehuisjes. Tot zonsondergang genoten van het prachtige uitzicht en kunnen oprecht zeggen dat we een topdag hebben gehad! Het gevoel enorme geluksvogels te zijn ervaren we met grote regelmaat en zijn ons heel bewust dat dit niet voor iedereen is weggelegd. Dat wij deze reis zo samen kunnen ondernemen is fantastisch! 

Daginformatie: 56km ( 742)  hoogtemeters   545 (5.480)

9 december van Ban Klang naar Phrae

Vandaag de 7e fietsdag en dat merken we wel hoor! De beentjes hebben behoorlijk op hun kop gehad en ons zitvlees wordt ook pijnlijk. Gelukkig vandaag een vlakke etappe met "slechts" 100 hoogtemeters. Het is ook de eerste dag dat we echt boven de 30 graden fietsen en daar heeft Klaas altijd de meeste moeite mee (Grietje is blij met haar pilletjes tegen opvliegers ;-) Vandaag overwegend langs enkele kanalen met daaraan gekoppeld rustige weggetjes en prachtige landerijen die vanuit die kanalen werden ondergespoten met oude traktoren die het water oppompen. Daarna door mooie kleine dorpjes, die erg schoon waren voor Thaise begrippen, ze doen hier zelfs aan afvalscheiding, en natuurlijk weer de bekende tempels met hun gevarieerd houtsnijwerk en verschillende kleuren. Bij de eerste stop aan de snelweg een koffietentje met prima koffie en??? Nederlandse stroopwafels! Zelfs de omschrijving 'how the Dutch people eat their waffles' (op je hete drankje leggen). Die konden we natuurlijk niet laten liggen. Daarna bij een hele bijzondere Wat een Thaise mevrouw getroffen die graag een praatje wilde maken over het feit dat ze naar Zweden ging met kerst om haar dochter en kleinkind te bezoeken. Heel veel kleren mee want er lag sneeuw en dat had ze nog nooit gezien. Bijzondere spontane ontmoetingen allemaal. Daarna richting onze eindbestemming van vandaag; de provinciehoofdstad Phrae. Ons adres voor de komende 2 nachten bevond zich volgens de komoot op het plaatselijke minivliegveld, maar na wat informatie van een aardige bewaakster moesten we toch echt naast het vliegveld zijn. Volgens ons gaat er hier maar 1 vliegtuig per dag naar Bangkok en dat met complete betonnen start en landingsbanen en hele grote verkeerstoren. Een hele leuke accomodatie aan de rand van de stad met prachtig uitzicht en eigen huisje. Hier kunnen we het beslist wel even uithouden. Grietje had natuurlijk al even bestudeerd wat er in dit stadje ter grootte van Heerenveen te beleven viel en kwamuit op o.a. de Saturday-nightmarket. En eerlijk is eerlijk; zonder bagage fietsen is toch wel weer even fijn! De markt was echt een bijzonder hoogtepunt van de dag; een ontzettend leuke markt met een wel heel gemoedelijke sfeer. We stonden net bij tentje voor verse jus en begon er via luidsprekers een stem te praten en daarna gelijk gevolg door het Thaise volkslied. Wat daarna gebeurde was echt bijzonder en emotioneel: Op het moment dat het volkslied werd ingezet bleef iedereen direct staan en alle geluid verstomde, in zo'n mensenmassa een heel bijzonder gezicht. Na einde volkslied liep iedereen gewoon weer verder. Net een of andere droom! (Grietje vergeleek het met Tita Tovenaar, dat ineens iedereen in bevroren positie stil staat) Daarna liepen we langs een muzikaal duo van een gitarist en een Thaise dame met een stem als een nachtegaal. Wat een overweldigende indrukken en waarna we ook nog in een prachtige verlichte tempel terecht kwamen. Deze avond kon echt niet meer stuk! En omdat het morgen een rustdag is hebben we lekker bij een barretje gezeten met een biertje / coctail (ze verkopen hier alleen wijn per fles en dat is toch echt iets teveel van het goede) en hebben we geproost op deze bijzondere dag en alle indrukken. 

Afstand 65 km ( 807) hoogtemeters 100 (5580)

Zondag 10 december 

Vandaag wilden we even cultuur snuiven in plaatselijk museum, maar die bleek helaas dicht omdat het vandaag (alweer) een feestdag is. Gelukkig hebben we de bijzondere tempel met een enorme gouden schildpad (Wat-pad) nu ook bij daglicht kunnen zien en hebben we onze spiertjes weer eens lekker los laten masseren. Een winkelcentrum met kerstmuziek was open en daar hebben we nog een nieuw fietsshirt gekocht en hebben we op advies van TripAdvisor een buiten de stad gelegen Italiaans restaurant bezocht. Dat was de moeite dubbel en dwars waard want wat hebben wij een fantastische pizza en pasta gehad. De Thaise kok was nog nooit in Italië geweest en heeft het zichzelf geleerd, bijzonder! Uiteindelijk hebben we op onze rustdag toch nog 25 km gefietst en, last but not least, hebben we de vervolgroute met potlood uitgetekend; we gaan naar het oosten afbuigen en fietsen naar Laos!. Nog 12 dagen te gaan voordat ons visum verloopt. Dat moet lukken om ongeveer 550 km af te leggen. De was is gelukkig ook weer voor ons gedaan dus we stappen morgen weer fris en fruitig op de fiets, op naar nieuwe avonturen. 

Afstand 25 km (832) 

Maandag 11 december van Phrae naar Uttaradit

Daar waren we weer terug op de fiets 😀 Na een goed ontbijt (yoghurtjes zelf maar gekocht), was het omstreeks 9 uur dat we vertrokken van onze prachtige locatie waar we 2 nachten hadden doorgebracht voor een kleine 80 km naar Utteradit. We proberen de dagafstand op maximaal 70 km te houden, maar aangezien wij niet kamperen zijn we afhankelijk van overnachtingsmogelijkheden. We wisten dat we deze keer redelijk veel autoweg moesten overbruggen, maar soms kunnen we niet anders. Het eerste gedeelte was prachtig met veel mooie plaatjes en tempels, daarna even stukje autoweg en kwamen daarbij langs allemaal stalletjes met houten meubels. Van die prachtige houtel relaxstoelen gezien, maar helaas passen ze niet in onze fietstas... Toen een afslag en opnieuw de bijzondere trukendoos va  onze komootapp: Over steile paadjes en hele smalle weggetjes in struikgewassen kwamen we na km of 10 weer terug op de autoweg en gelukkig was daar weer een tentje met verse aardbeien en echte koffie. Daarna begon de eigenlijke klim in deze route en door het warme asfalt en de hoge temperaturen echt geen pretje. Tel daarbij op dat het verkeer toch redelijk dicht bij je langs rijdt en dan is het fietsen even niet zo leuk meer. Gelukkig na een klim van een paar km kwam de mogelijkheid om een stukje landelijk te fietsenweer om de hoek kijken en dit was echt fantastisch mooi! We zeiden onderweg tegen elkaar dat het "paradijs" er zo uit moet zien. Wat een schitterende natuur, beetje oerwoudachtig, pittoreske dorpjes en zelf een spoorlijn met een oude dieseltrein erop maakte deze route uitzonderlijk mooi (en waren we de snelweg snel vergeten) De laatste km nog een beetje verfietst en de 80+ werd dus aangetikt. Moe, maar met een heel voldaan gevoel kwamen we om ongeveer half 5 op onze eindbestemming aan en weer genoten van een prachtige dag. Morgen een zelfde laken een pak, 80 km maar gelukkig wel wat minder hoogtemeters. O ja, de curry van vanavond was we zo ontzettend heet (pittig) dat we 3 doosjes servetjes nodig hadden voor loopneus, looptong, looplippen en zweten. Maar het was wel super lekker!

Afstand 81 km (913) hoogtemeters 498 (6.058)

Dinsdag 12 december van Uttaradit naar Chat Trakan

Met een temperatuur van 38 graden en een 483 hoogtemeters in combinatie met net geen 85 km kunnen we deze etappe omschrijven als een van de zwaarste tot nu toe. Erg pittig dus! Vooral de warmte speelde ons stevig parten en dat was vooral bij Klaas goed te merken. Het eerste stuk nog in een lekkere temperatuur van 26 graden, maar na een bezoek aan een fiets/motorreparateur om het zadel van Grietje beter vast te zetten werd het al gauw warm en steeg het kwik snel boven de 30 graden uit. Toch vooral het eerste stuk weer een prachtige route en net toen we op een lang, saai, stuk fietsten kwam een Thaise met haar brommertje meerijden en sprak daarnaast verbazend goed Engels. Ze nodigde ons uit bij haar thuis voor een beker ijskoud water en gelukkig lag dit op de route. Ze verzorgde haar demente moeder en was teruggekomen uit Bangkok waar ze werkte in een 5☆ hotel (Marriot), vandaar haar goeie Engels. Daarna onze trip weer vervolgd en we wisten dat het venijn in de start zou zitten. Het vochtgehalte moest constant worden aangevuld, maar de kracht in de benen vloeide weg en de laatste klimmeters waren vooral voor Klaas bijna te veel van het goede. De tassen een beetje herschikt en met veel dank aan het sterke optreden van Grietje (Grietje 5 tassen, Klaas 1) de top bereikt en gelukkig waren de laatste km lekker afdalen met wat kleine klimmetjes. We hebben dus gemerkt dat de temperatuur stevig parten kan spelen bij dit soort lengtes en klim en we hebben dus wel besloten de komende dagen de afstanden drastisch aan te passen, want de temperatuur blijft onverminderd hoog. We hebben nog ongeveer een 450 km te gaan tot de grens met Laos en nog dagen genoeg om de routes wat korter aan te houden, dus dat moet helemaal goed komen. 

Afstand 84 km (997) hoogtemeters 469 (6.127) 

13 december van Chat Trakan naar  Nakon Thai

Vandaag gelukkig de etappe van bijna 90 km in 2-en geknipt met vandaag een herstelrit met slechts 42 km en maar 230 hoogtemeters. Vannacht gelukkig heerlijk geslapen en vanmorgen relaxt opgestaan en omdat we geen ontbijt hadden bij ons overnachtingsadres richting 7Eleven op 450 meter. Rond 9.00 weer op de fiets en het ging allemaal een stuk beter. Wel maar 1 weg, zonder afwijkmogelijkhedem, maar met prachtige palmbossen een prima rit. Onderweg nog een een soort citroendrankje gedronken bij een drinktentje die je hier veel aan de kant van de weg ziet. We waren mooi op tijd bij onze locatie en ook de huishoudelijke taken (wassen) moest weer een keer gebeuren en daarna lekker even relaxen het is echter nog een hele uitzoekerij (vooral Grietje) om goeie overnachtingen te vinden in combinatie met onze routes en hopelijk als we bij de grens zijn wordt dit vervangen door een aangeschaft routeboekje. Maar we vinden deze tocht nog steeds geweldig hoor, mochten jullie eraan twijfelen! 

Afstand 41 km (1.038) hoogtemeters 230 (6.357)

Nog een paar dagen en dan hebben we voorlopig de meeste hoogtemeters gehad en fietsen we bij de Mekong langs naar Laos. Morgen voorlopig de laatste pittige etappe en we nemen voor om heel vroeg op de fiets te stappen om de ergste hitte voor te zijn. Of dat gelukt is....lees je de volgende keer.