Links/rechts/links/rechts

Wij vertrokken naar Azië de dag na de verkiezingen. Gelukkig kunnen we ons nu een beetje afsluiten van al hetgeen zich op het politieke speelveld afspeelt. De keuze tussen links en rechts op dat gebied was voor ons niet heel moeilijk, maar dat is hier zo nu en dan wel anders. In Thailand moesten we er toch erg aan wennen om links te rijden. Bij het rijden op een smal weggetje heb je toch snel de neiging om naar rechts te gaan zodra er een tegenligger aankomt. En bij het oversteken van de weg zijn we zo gewend om links/rechts/links te kijken terwijl dat in Thailand eigenlijk rechts/links/rechts zou moeten zijn. Maar omdat het er van jongs af aan zo zit ingebakken doen we het maar dubbel, dus links/rechts/links/rechts. Komt het altijd goed! En net toen we goed en wel helemaal gewend waren om links te rijden zijn we de grens met Laos overgestoken. En hier rijden ze (meestal) rechts....toch weer even wennen!

Hierbij onze belevenissen van de afgelopen dagen:

18 december van Chiang Khan naar Chiang Klom 

Na twee nachten in het heel gezellige Chiang Khan waarbij we de zondag heerlijk relaxt doorbrachten, gaat onze fietsreis weer verder richting de grens met Laos. Vandaag staat er een korte 50 km rit op het programma. De volgende slaapplek daarna is 40km verder en in combinatie met de hoogtemeters is dat ons te ver. We hebben ook bewust gekozen om de route naar de grens via het binnenland te fietsen en niet langs de Mekong,  want deze route is een stuk afwisselender. Na het ontbijt met natuurlijk pindakaas om kwart over 9 rustig op de fiets gestapt en na enkele km was het opnieuw al weer heel erg genieten van de omgeving, de dorpjes, de koeien en de altijd vriendelijk en zwaaiende mensen. Na ongeveer 10 km reden we door een dorpje en kwamen we ineens in een soort feest verzeild waarbij een geïmproviseerde feesttent midden op de weg stond en wij daar juist langs moesten. De mensen zaten allemaal in de tent te eten en wij fietsen er dwars doorheen. Het klimmen begon in de midden van de route en waar Grietje pochte over dat de rust en de goede voet/beenmassage zo had geholpen om de benen soepel te krijgen, was Klaas aan het mopperen over dezelfde massage waarbij zijn benen op slot zaten. Zo zie je maar weer dat er verschillend op dit soort dingen wordt gereageerd. We waren al hartstikke vroeg bij onze bestemming, maar dat gaf ons de mogelijkheid om alvast wat inkopen te doen voor morgenochtend en Klaas moest nodig even naar de kapper. De kapper maakte zelf nog even een foto van die grote, grijze, blanke man voor zijn Facebook pagina en rekende100 Baht, omgerekend € 2,75. 

Afstand 52 km (1.263) hoogtemeters 560 (8.970)

19 december van Chiang Klom naar Ban Phue

Gisteravond nog moeite genoeg moeten doen om geschikt eettentje te vinden (de Thaise BBQ laten we graag aan ons voorbij gaan en juist die zijn hier heel populair) maar toch weer gelukt. Aan de grote weg een typisch restaurantje met een open keuken en wat tafeltjes en gelukkig hdden ze ins favoriete gerecht Pad Thai. Daarna op tijd naar bed voor de 85 km van vandaag. Deze nacht was voor de eerste keer een frisse, onder de 20 graden, maar deze ochtend weer stralende zon en snel stijgende temperaturen beloofden weer een mooie dag te worden. Bij vertrek vroeg onze gastheer naar de route van vandaag, waarop wij die lieten zien. Zijn reactie op de 85 was "oh, that is an extreme ride" waarbij wij al een beetje een hard hoofd kregen in wat ons te wachten stond. Uiteindelijk rond half 9 op de fiets, waarbij wij lekker in het kort fietsen en de Thai met winterjas aan en muts op de brommer zit. Na ongeveer 25 km pittig klimwerk (max. 18%) konden we lekker doorfietsen richting eindbestemming. Dus helemaal niet zo extreem qua zwaarte, maar wel een extreem mooie route misschien bedoelde hij dat vanmorgen wel... (hoewel je hier alleen Thai ziet fietsen op vlakke weggetjes, dus wat wij doen is in hun ogen waarschijnlijk wel extreem want we krijgen wel veel opgestoken duimpje onderweg) Een route met weer de zelfde leuke dingen die het fietsen in Thailand zo bijzonder maakten toch weer een ander landschap waardoor het erg afwisselend blijft. Onderweg filosoferend hoe we na de oversteek naar Laos verder zullen, natuurlijk met veel verschillende mooie opties waarbij wij gelukkig over veel dingen hetzelfde denken. Vanavond nog een spannend momentje, toen we het hotel wilden verlaten was er plotseling een stroomuitval en dan is ook hier echt aardedonker. Gelukkig stonden we niet net in de lift en duurde het maar ongeveer een half uur welke wij in een wegrestaurant met een kaarsje op tafel hebben doorgebracht.  Nadat de lichten aan gingen kregen we direct een menukaart (in Thais) en twee mensen die bij onze tafel bleven staan om het menu op te nemen. Dat duurde natuurlijk even omdat eerst alles vertaald moest worden maar ze bleven geduldig wachten en uiteindelijk hebben we op onze, voorlopig, laatste avond in Thailand heerlijk gegeten (Klaas curry met inktvis en garnalen en Grietje heerlijke gestoomde groente met rijst). De plannen liggen klaar om morgen de oversteek naar Laos te maken. Op naar een heel ander land, maar wat we gelezen hebben ook weer heel bijzonder. 

Afstand 86 km (1.349) hoogtemeters 660 (9.620)

20 december van Ban Phue naar Ban Houaxiang (Laos)

Vandaag stond ie dan eindelijk op het programma: Richting Laos! Vanmorgen redelijk vroeg vertrokken voor een tocht van ongeveer 75 km waarbij we na ongeveer 45 km de grens van Laos zouden oversteken. Het eerste stuk in Thailand wat kleurloos met lange eentonige wegen met weinig spectaculaire vergezichten, maar dat veranderde gelukkig toen we vlak bij de Mekong kwamen richting de grens. En voordat we het in de gaten hadden was hij dan ook ineens, de grensovergang. Eerst "uitchecken" bij de Thaise grens en er was een douanebeambte bij die met slecht been uit bed was gestapt, want behandelde de meeste mensen niet zo netjes. Die van ons knikte slechts en binnen 5 minuten waren we dus uitgecheckt vanuit Thailand. Daarna fiets je over een stukje niemandsland met als hoogtepunt de brug over de Mekong. Wat er gebeurde weten we nog niet, maar de stroom vrachtwagens die over de smalle brug moesten werden volgens ons even tegen gehouden want wij fietsten alleen op de brug richting Laos, heel bijzonder! Daarna richting grensovergang Laos en gelukkig had Grietje de avond daarvoor alle formulieren van de visumaanvraag al ingevuld, want na een klein kwartier stonden we met de fiets en visum in Laos. Daar direct een telefoonkaartje gekocht en gepint (2 miljoen Kip, de valuta van Laos, omgerekend nog geen 100 euro). Het was lunchtijd en we hebben ter plekke een belegd stokbroodje gekocht en daar staat Laos bekend om en smaakte uitstekend. Dat begint goed!

We hebben besloten niet met de Chinese sneltrein naar Luang Prabang te gaan, we willen liever direct het platteland op en verder fietsen. Die stad blijft op ons verlanglijstje staan.... om toch nog iets cultureels van de nabijgelegen hoofdstad mee te pakken zijn we nog naar een Buddapark geweest met veel mooie beelden en dat was best de moeite waard. In Laos fietsen we een route die een aantal jaar geleden in een reisboekje is omschreven door wereldfietster Bernadette Speet. Nu was al aangegeven dat er na Covid geen updates of controle van de route en overnachtingen hadden plaatsgevonden, maar veel zal toch nog wel hetzelfde zijn, toch?! NIet dus! De laatste 12 km ging over een onverharde autoweg met veel opvliegend stof, grote kuilen in de weg, loslopende rundvee en een krakkemikkig bruggetje over een riviertje. Bij het hotel aangekomen bleek de corona zijn werk te hebben gedaan. Gesloten! Ja, dan moet je wel even schakelen, want het gebied waar we zitten is beslist niet rijk aan overnachtingsmogelijkheden. Grietje ging vragen bij een kraampje onderweg en we werden de autoweg opgestuurd, echter het aangewezen hotel was per 1 december ook gesloten. En toen kwam Ed! Een Laotiaan die een paar woorden Engels sprak en ons meetroonde een halve km verder naar een Guesthouse. Details van de kwaliteit van de kamer zullen we jullie besparen, maar we hebben een bed en een douche (straaltje is meer een druppel) en we hebben zelfs een soort van restaurant om de hoek. Welkom in Laos! Na wat noodles, die het predikaat maaltijd nauwelijks verdiend (maar we waren o zo  blij dat we in ieder geval iets konden eten) is de situatie heel erg veranderd en moeten we echt even wennen. We zijn echter niet voor kleintje vervaart en Grietje natuurlijk gelijk gekeken waar we kunnen corrigeren op het gebied van accomodaties en routes, maar er zijn weinig andere mogelijkheden. We gaan gewoon door en pakken de routes uit het boekje op komende dagen en gaan kijken hoe het zich ontwikkeld. De overgang is groot, maar we hadden ook wel door dat Thailand geen Laos is. Hotels kunnen hier nauwelijks via Booking.com geboekt worden. Op Google.maps staan veel guesthouses die gesloten blijken te zijn of bedoeld zijn voor hele tijdelijke gasten (op uurbasis). Het zal iets uitdagender worden om een overnachting van tevoren te regelen. We gaan nu naar ons dorp van bestemming fietsen en daar ter plekke vragen naar een slaapplek. Voor iemand (Grietje) die graag vooraf wil weten waar ze aan toe is, best een uitdaging 😉

Afstand 75 km (1.424) hoogtemeters 250 (9.870)

Van Ban Houaxiang naar Thabok

Was ons hoogtepunt gister dat we na herhaalde pogingen toch nog een overnachting vonden, waren er door enkele Laotianen nog enkele andere hoogtepunten te beleven, en wel in de kamers naast de onze.... Onze kamer was vies, de badkamer smerig en er was geen toiletpapier, maar alleen een bak met water. De deken waar we onder moesten liggen was bevlekt met iets wat wij niet willen weten en we hebben gelukkig twee kussenslopen van thuis meegenomen. We hebben met onze kleren aan geslapen onder een handdoek. Zo....dan hebben jullie even een beeld van onze nacht..... Na een hele onrustige nacht in deze aftandse accomodatie waren we vanmorgen blij dat we weer konden vertrekken en dat deden we dan ook voor ons doen heel vroeg ( 07.15). Op een energiereep na zonder ontbijt, maar daar kwam gauw verandering in, want na een paar km al een supermarktje met yoghurt en een ander winkeltje had appels. Het valt op dat hier wel meer fruit te koop is dan in Thailand (we zoeken momenteeleven de positieve punten van Laos). De eerste 10 km over de zeer slechte autoweg met druk verkeer en veel gaten in de weg en vooral bij bruggen waren hele stukken weg veranderd in zandpaden. Welkom in Laos! Gelukkig daarna veel rustigere weg met wat meer vergezichten, maar over het algemeen vrij vlak en dor. Daarna volgens het routeboekje was er in 2017 nog een pontje en een zandweg en gelukkig is die veranderd in een mooie nieuwe brug en asfaltweg. Toch vandaag weer een bijzondere ontmoeting; om een uur of 10 wilden we even pauzeren en gingen het terrein op van een tempel. Daar aangekomen konden we mooi even zitten onder een boom en ineens kwam er een monnik naar ons toe die enigszins Engels sprak. De vertaalapp moest er wel bij, maar dat ging allemaal prima. Hij nodigden ons daarna uit om even koffie te blijven drinken en dat hebben we gedaan. Vlak voor een wat kleinere tempel stond een grote tafel met drie hoge stoelen en daar schoven we met ons drieën  aan. De koffie was Nescafe, maar prima te drinken en dit werd aangevuld met kleine flesjes water en lekkere crackers. Hij vertelde dat hij werkzaam was in Iowa (USA) en daar al 6 jaar woonde en daar volgens ons een leidende functie had, want ook de mensen die ons bedienden renden voor hem. We hebben ons wel even afgevraagd of je na 6 jaar States niet beter Engels kunt spreken, maar ja, dat ter zijde. Na een hartelijk afscheid (Klaas kreeg alleen een hand........) onze weg weer gezegend vervolgd en na een kleine 20 km kwamen we weer op de beruchte slechte autoweg (nr 13) waar we in de ochtend waren gestart en nog 25 km te gaan. Bij het kruispunt aangekomen was de weg weer zo slecht dat het mistig was van het zand en besloten voor de eerste keer onze mondkapjes (Fryske) voor te doen, want het was echt niet te harden. We dachten vooral de eerste paar km dat als we dit 25 km moesten volhouden de rit nog wel een uur of 3 zou duren. Vrachtauto's die nog geen 15 km per uur reden door de gaten in de weg en daardoor heen zigzaggend haalden we deze zelfs in. Gelukkig na een km of 5 veranderde de weg in nieuw asfalt, brede vluchtstroken en heerlijk doorfietsen maar. Na 77 km kwamen we aan bij een guesthouse die een stuk netter is, maar helaas geen warm water. Het stof er dus maar koud eraf gespoeld. De overnachting kost ongeveer € 5,50 dus veel kunnen we er ook niet van verwachten. Maar al met al zijn we nog niet echt onder de indruk van Laos. Het is hier echt een stuk smeriger dan Thailand en de wegen zijn vaak echt slecht. Maar de mensen zijn erg aardig en hulpvaardig en dat maakt veel goed. 

Afstand 77 km (1.501) hoogtemeters 240 (10.110)

Vrijdag van Thabok naar Paksan

Vandaag een rit van 55 km die behoorlijk pittig was! Hele stukken zeer slechte weg, waarbij de (vracht)auto's van links naar rechts gaan om de kuilen te ontwijken, zeeeer veel stof en zand en dan ook nog eens forse wind tegen. Dat van die wind tegen zijn we eigenlijk wel gewend, want op een of andere manier veranderd de wind van richting op het moment dat wij van richting veranderen, maar windkracht 4 tegen maakte het een lastige route waarbij je niet veel van de omgeving kunt genieten. Want er is maar 1 weg....de nummer 13! Gelukkig zitten de overnachtingen wel in een stijgende lijn, want we hebben een leuk guesthouse, met warm water, gevonden voor 100.000 KIP (ongeveer € 4,50). Als die trend doorzet dan komt het wel goed :-) 

Afstand 55 km (1.556) hoogtemeters  250 (10.360)

Het vervolg:

Morgen nog een dag snelweg en daarna gaan we meer de binnenlanden in, dat schijnt heel mooi te zijn....laten we het hopen! We hebben gelukkig in ieder geval een bijzondere overnachtingsplek kunnen boeken voor de kerstdagen in een natuurgebied. Iets om naar uit te kijken dus. Jullie lezen de volgende keer of de stijgende lijn zich doorzet. Gelukkig kunnen we onze flexibele plannen altijd weer bijstellen en zien we wel hoe het de komende dagen uitpakt.

Voor nu hele fijne kerstdagen gewenst!