Van negatief naar positief

Er was een reden waarom we eerder niet de grens met Laos overgestoken zijn. Dat had te maken met de slechte wegen, weinig overnachtingsmogelijkheden en de hoogtemeters waar we op dat moment nog niet aan toe waren. Inmiddels weten we dat het ook in dit deel van Laos niet beter is, maar we zijn wel iets beter getraind. Wat we gelezen hadden moest het gebied waar we naar toe wilden echt ontzettend mooi zijn, maar we moeten wel zeggen dat het ontzettend veel moeite heeft gekost om daar te komen. Werden we in het begin een beetje moedeloos en wilden we wel omkeren, zijn we Inmiddels heel wat bijzondere ervaringen rijker en is het gelukkig positiever geworden. Wij denken dat ons verblijf in Laos zowel het dieptepunt als het hoogtepunt van onze reis tot nu toe bevat. Dus naast fysieke ook emotionele hoogtemeters. Die zijn niet in getallen uit te drukken, maar gelukkig wel in woorden:

Zaterdag 23 december van Paksan - Vieng Kham

Het wordt kouder hier, brrrr...13 graden! We vertrekken we vanmorgen met lange mouwen en vest. Vandaag een lange, redelijk vlakke, etappe. Gezien de overnachtingsmogelijkheden zit er niks anders op. Echter is er maar 1 weg mogelijk, met daaraan gekoppeld het ongeluksgetal 13. Eerst werden we blij verrast met een prachtige geasfalteerde weg, maar ineens was het echt weer hommeles met de kwaliteit van het wegdek. Gelukkig was er deze keer niet zoveel verkeer, maar stof en kuilen halen de snelheid er wel uit en zijn een aanslag op de benen en conditie. Wel werd de omgeving gedurende deze tocht allemaal wat vriendelijker, alleen die verrekte tegenwind! Na een ongeveer 13 km geploeter ineens weer allemaal nieuw asfalt en met nu wat zijwind konden we weer lekker doortrappen. Maar helaas daarna opnieuw superslecht wegdek en stof en het dorpje waar we even stopten leek wel een woestijndorp. Alle kleur was verdwenen en alles was bedekt met een dikke laag stof. Helaas kreeg Grietje opnieuw een lekke band (2-0), gelukkig nu de voorband zodat alle bagage er niet af hoeft. Inmiddels werd het beeld om ons heen gelukkig steeds leuker (bergen, meer palmbomen en mooiere vergezichten) Het laatste stuk opnieuw dramatisch slecht wegdek en gelukkig vlak voor bestemming nog even echte koffie bij Amazon. Rond 4 uur toch nog mooi op tijd aan na deze reis met enige hindernissen. De snelweg nr 13 wordt in stukjes geasfalteerd, hele stukken zijn nog de oude gravelweg en ineens een stuk spiksplinternieuw asfalt met een rotonde, luxe gebouwen en mooie lantaarnpalen en plotseling houdt dit weer op. Heel apart! Waarom ze dit zo opknippen is ons een raadsel, maar we denken dat over een aantal jaar er een volledig nieuwe weg ligt zonder kuilen en gaten, met een brede vluchtstrook en voldoende gelegenheden om te eten en/of koffie in een wegrestaurant. Laten we het maar positief bekijken dat wij nog hebben mogen 'genieten' van de oude situatie op de weg voordat het hele land met geldinjecties vanuit China is geasfalteerd. Morgen (de 7e etappe achter elkaar) even de laatste, want we gaan even bijkomen in een mooi natuurgebied en het is tenslotte kerst nietwaar. 

Afstand  km 89 (1.643) hoogtemeters  420 (10.780)

Zondag 24 december van Vieng Kham naar Ban Tiao/Konglor

Er zit een stijgende lijn in onze overnachtingen! We sliepen in een echt hotel met warm water en een redelijk bed. Helaas behoorlijk gehorig en we moesten zelf ons ontbijt weer bij elkaar scharrelen, maar we tellen onze zegeningen. Een prachtig eerste stuk van de rit door imposant karstgebergte, waarbij vooral de vorm van de bergen erg bijzonder was. De eerste 30 km troffen we een paar kuitenbijters van 13%-18%, maar gelukkig zijn we nu behoorlijk getraind! Op de top aangekomen een prachtig uitzichtpunt met heerlijke koffie en dat vergoedt veel. Na het dalen nog een 45 km langgerekte,saaie, weg en met een windkracht 4 tegen beslist geen pretje, dan fietsen we nog liever een heuvel op! Na 7 dagen fietsen waren we er een beetje klaar mee en de benen (en zitvlees) ook. We hebben resortje aan de rivier geboekt voor de kerst (Spring River Resort, voor de nieuwsgierigen) maar helaas werkt de temperatuur niet mee, slechts 15 graden was het vanavond, dus we hebben onze regenjasjes maar aangedaan om een beetje warm te blijven, want hier is geen verwarming die even aangezet kan worden. Maar de warme sfeer en enige luxe maken veel goed. Morgen lekker uitrusten en kijken hoe we verder willen gaan, waarbij de kans dat we z.s.m. richting Thailand gaan steeds groter wordt. Nog leuk met een Zwitsers stel gesproken die onlangs met pensioen waren gegaan en een enkeltje Bangkok hadden genomen. Ze reizen voornamelijk met openbaar vervoer door diverse landen en zien wel wanneer ze weer teruggaan. Geen vaste plannen, maar kijken wat de reis en ontmoetingen hun brengen. Leuk om een soort van gelijkgestemden te spreken, met het grote verschil van vervoer en dat onze terugreis al wel gepland staat. Maar voorlopig fietsen we nog lekker even door (maar morgen niet!)

Afstand 78 km (1.721) hoogtemeters 716 (11.496)

26 december (2e kerstdag) Van Ban Tia naar Nakay

Gisteren even een heerlijke relaxdag gehad bij ons resort. Lekker lezen, lekker lunchen en een keer niks doen, ook een keer prima. Nog tijdje gesproken met de huidige (Zwitserse) eigenaar, die ons een inkijkje heeft gegeven van de manier van werken in Laos en even zijn frustraties kwijt moest over de corruptie. Dit naar aanleiding van een bezoek van 3 politiemensen die gewoon even komen kijken, willen lunchen, maar deze niet betalen. Hij en zijn Thaise echtgenote worden wel zo tegengewerkt en ze moeten envelopjes schuiven om dit niet verder uit de hand te laten lopen. Hij gaf ons daarnaast gelukkig nog wel hele waardevolle tips en daar gaat vandaag dit verhaal/etappe over;

Vandaag willen we weer verder, volgens routeboekje hadden we eerst weer 45 km terug gemoeten, maar die heel eentonige weg hadden we geen zin in. Na de gouden tip van de eigenaar was er het volgende alternatief: Er is in de buurt van ons resort een hele bijzondere grot met ondergrondse rivier en daar kun je doorheen varen met een bootje waarbij je dan aan het begin komt van de route richting de plek waar wij naar toe wilden. Als extra bijkomstigheid konden we dan varen vanaf het hotel met een bootje door de zgn "Blue Lagoon" een prachtig stukje rivier tussen de bergen door. Na het ontbijt de fietsen naar beneden bij de rivier gebracht en in gammel bootje met buitenboordmotor uiteengezet richting de Kong Lor Cave. Een fantastische route tussen de bergen, boomstronken, drinkende koeien en zo nu en dan moest de schipper een aanloopje nemen om de ondiepten te trotseren. Na een klein uur varen kwamen we bij de Cave aan en met gebarentaal bleek dat deze schipper niet verder ging en we kaartjes moesten kopen voor ons en de fietsen om verder te kunnen. Er moesten twee bootjes aan te pas komen want 1 persoon + 1 fiets per bootje (+de gids/schipper). Het was nog even een heel werk om de bagage, de fiets en onszelf naar het startpunt te krijgen, maar het was de moeite echt dubbel en dwars waard! Wat een bijzondere tocht langs stalagmieten en tieten en echt een hele bijzondere ervaring die ons echt even verwonderde en sprakeloos maakte. Dit was dus alle ellende van slecht wegen en overnachtingen waard! (Na regen komt zonneschijn 😉)

Na al dit moois wachtte ons nog een fietstocht naar het eerstvolgende hotel van 'maar' 65 km. Echter was het grootste deel onverhard en stonden ons nogal wat hoogtemeters te wachten. En we stapten pas rond 11.30 op de fiets.... De route was prachtig, maar erg zwaar. Veel zand, wat het fietsen zwaarder maakt en stijgingspercentages van 29%!! Dat is niet te fietsen, dus dat werd (weer) lopen. Na de laatste klim overwonnen te hebben waren we erg trots op onszelf, maar begon de zon al onder te gaan. Gelukkig waren de laatste kilometers naar ons hotel geasfalteerd en konden we nog even gang maken... We waren blij dat we de overnachting al gereserveerd hadden, dan hoefden we niet meer te zoeken in het donker. Een vrouw die we in het vorige hotel troffen had vandaag dezelfde route op de scooter gedaan (en nu weer in hetzelfde hotel) en zij zat al met spanning te wachten of we het zouden redden. Omstreeks 6 uur en dus in het donker kwamen we bij ons slaapadres en gelukkig was daar een restaurant en hebben we daar met ons drieën gegeten en deze schitterende dag nog even geëvalueerd. Beslist het hoogtepunt van ons uitstapje naar Laos!

En vandaag was het tweede kerstdag, wat hier een 'normale' dag is, maar in Nederland niet. We werden gemist bij het kerstdiner en terwijl de familie blij is dat we over 4,5 week weer thuis komen, realiseren wij ons dat we inmiddels over de helft zijn van onze reis. De tijd vliegt en we hebben tot nu toe al ontzettend veel bijzondere ervaringen meegemaakt. We blijven nog maar lekker even genieten en zijn benieuwd naar de volgende avonturen.

Afstand 64 km (1.785) hoogtemeters 980 (12.476)

27 december van Nakay naar Thakhek (grensstadje met Thailand)

Vanmorgen redelijk stram opgestaan na de heftige inspanning van gisteren.  We twijfelen nog of we vandaag de grens over wilden of nog een tussenstop in Thakhek, 15 km voor de grensbrug over de Mekong naar Thailand. Het is het laatste geworden, want de beentjes lieten het na goed 70 km afweten en anders hadden we nog 30 km extra moeten fietsen en dat zat er echt niet meer in. Het eerste stuk een prachtige afdaling door het Karstgebergte en daarna langs twee stuwmeren met prachtige plaatjes. Het eerste stuk verder schitterende beelden van mooie landerijen en mensen die op het land aan het werk waren. Daarna steeds drukker op de weg en steeds meer om je heen razende vrachtauto's. Vlak voor onze eindbestemming verlieten we definitief het Karstgebergte en reden we het leuke stadje binnen waar we een hotel hebben aan de Mekong. Hier hebben we genoten van een prachtige zonsondergang en was het een waardige afsluiting van Laos.

Afstand 80 km (1.865) hoogtemeters 350 (12.826)

Morgen dan toch weer terug naar het vertrouwde Thailand en welke route en andere bijzonderheden lezen jullie de volgende keer. (Zijn we zelf ook wel benieuwd naar...)